ചുമരുകൾ ഭാഗം 3

ചുമരുകൾ ഭാഗം 3

കണ്ണുകളിൽ ആരോ തീ കോരിയിട്ടപോലെ !!!
വെളിച്ചം സർവ്വ ശക്തിയും എടുത്ത് അവനെ ദ്രോഹിക്കാൻ തുടങ്ങി ...
               ഇരുട്ട് പുറത്തേക്കോടിയതാണോ ..?
               അതോ ഇരുട്ടിനെ വെളിച്ചം തിന്നോ ...?

തല പെരുക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി .
കെട്ടിയിടാത്ത ഇരുട്ട് പെട്ടെന്നോടിമറഞ്ഞു , ബന്ധിതനായ
മനുഷ്യന് ആയുസ്സ് കുറവായിരുന്നു .
   
        കതകുകൾ പതിയെ തുറന്നത് അവന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടു .
 കതകുകൾക്കിടയിൽ  ഒരു വലിയ രൂപം  പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു .
 ആ രൂപം അടുത്തേക്ക് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു .
അടുത്തേക്ക് വരും തോറും ആ നിഴലിന്റെ വലിപ്പം കുറഞ്ഞു വന്നു .

               ആ നിഴലിന്റെ കയ്യിൽ മുൻപ് കണ്ട അതേ ഇരുമ്പുവടി ഉണ്ടായിരുന്നു .
ആ വടിയിലേക്കായി അവന്റെ നോട്ടം .
ഓരോ തവണ മാറിമാറി നോക്കുമ്പോഴും ,
അതിന്റെ പ്രഹരശേഷി വര്ധിക്കുന്നുണ്ട് .

ആ '' പേക്കോലം ''

അതിപ്പോഴും അവന്റെ മുൻപിൽ അനങ്ങാതെ നിൽക്കുന്നുണ്ട്  .
വെളിച്ചം കാരണം ആ മുഖം ,
             ഇപ്പോഴും അദൃശ്യമാണ് .

പിന്നിലേക്ക് മുടഞ്ഞിട്ട ആ മുടിക്കെട്ടിനു മുൻവശത്ത്
 ഒരു സ്ത്രീ ആണെന്ന് അവൻ ഉറപ്പിച്ചു .
          പക്ഷെ എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും  ' എന്തിനു ' ?
ഒരുത്തരവും ലഭിച്ചില്ല ...

അവൻ സർവ്വ ശക്തിയുമെടുത്ത് ആ രൂപത്തോട് ചോദിച്ചു
ഹേയ് ...! 
നീയാരാണ് ?
നിനക്കെന്തു വേണം ...?

ചുറ്റും പേടിപ്പെടുത്തുന്ന നിശബ്ദത മാത്രം .

പെട്ടന്ന്
ആ രൂപം തന്റെ കയ്യിലെ വടി നിലത്തിട്ടു .

         ആ ശബ്ദം ആ മുറികളിലെ " ചുമരുകളിൽ " തട്ടി
ഉറക്കെ കരഞ്ഞു .
ഒരു നിമിഷം അവൻ ആലോചനകളിൽ മുഴുകി ...

തുടർന്ന് ചോദിച്ചു ,
ഞാനെവിടെയാണെന്ന് പറഞ്ഞു തരൂ
ആ വാക്കുകൾ നിലക്കാത്ത നിലവിളിയായി തൊണ്ടകളിൽ കുരുങ്ങി .

തിരിച്ചൊന്നും കേൾക്കാതെ
അവൻ പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി .

ശരീരം തണുത്തുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു .
മേലാകെ പാടുകൾ രൂപപ്പെട്ടിരിക്കണം 

                  ആ രൂപം അവന്റെ
മുകളിലേക്ക് ചീറിപ്പാഞ്ഞു വന്നു ...
         ഒരു സൂചി തറക്കും പോലെ അവന്റെ
ശരീരത്തിൽ തറച്ചു കയറി ...

  ഇല്ല ... ആ വാതിലുകൾ ...

                                                            --തുടരും --