CLASS 3 MALAYALAM UNIT 2
മാനത്തിൻ്റെ മടിത്തട്ടിൽ
തുറന്നുവിട്ട തത്ത
👉ടീച്ചിംഗ് മാന്വൽ -- തുറന്നുവിട്ട തത്ത pencil
സി.റഹീം
പക്ഷിനിരീക്ഷണക്കുറിപ്പുകള്
സി.റഹിം
07 Sep 2012
ജൂണ് മൂന്ന്, 2010 :
നൂറനാട്ടെ കുടുംബവീട്. മഴതോര്ന്ന് തെളിച്ചമുള്ള പ്രഭാതം. മക്കളായ അമലിനെയും അഖിലയേയും പള്ളിക്കൂടത്തില് അയക്കാന് ഒരുക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ഇടമിറ്റത്ത് നിന്ന് പക്ഷികളുടെ ശബ്ദം കേട്ടത്. ശബ്ദംകേട്ടപ്പോഴെ പൂത്താംങ്കീരികളോ കരിയിലകിളികളോ ആവാമെന്ന് ഞാനുറപ്പിച്ചു. സഹോദരിയുടെ മക്കളായ ഐഷയും ആരിഫും വീട്ടിലുണ്ട്. കൊച്ചുകുട്ടികളാണ്. അവരും ഇടമുറ്റത്ത് നിന്നുയരുന്ന കിളിപ്പാട്ടുകള് കേള്ക്കുന്നുണ്ട്. ഞാന് കുട്ടികളെയെല്ലാവരെയും കൂട്ടി കൊച്ചുതിണ്ണക്കരുകില് വന്നു. പൂത്താങ്കീരികളുടെ സംഘമാണ് വീട്ടുമുറ്റത്ത് എത്തിയിരിക്കുന്നത്. ഇടവപ്പാതിമഴ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഇന്നലെ രാത്രിയിലും നല്ല മഴയായിരുന്നു. എന്നാല് വെളുപ്പിന് കാര്മേഘമൊഴിഞ്ഞ് അന്തരീക്ഷം പ്രസന്നമായി. രാത്രിയിലെ മഴയില് മുറ്റം നനഞ്ഞ് കുതിര്ന്നുകിടക്കുകയാണ്. മൂന്നാല് പൂത്താങ്കീരികള് കുട്ടികളെ വകവയ്ക്കാതെ അയ്യത്ത് നിന്ന് പാറിപ്പറന്ന് മുറ്റത്തിന്റെ നടക്കുവന്ന് മണ്ണില് നിന്ന് എന്തോ കൊത്തിപെറുക്കിതിന്നാന് തുടങ്ങി. മുറ്റത്തുണ്ടായിരുന്ന മറ്റ് പൂത്താംങ്കീരികളും അവയോടൊപ്പം കൂടി. ഞാന് പക്ഷികള് എത്രയുണ്ടെന്ന് എണ്ണിനോക്കി. എട്ടെണ്ണമുണ്ട്. സാധാരണ ഏഴെണ്ണമായി നടക്കുന്നതുകൊണ്ടിവയെ ഇംഗ്ലീഷുകാര് സെവന് സിസ്റ്റേഴ്സ് എന്നു വിളിക്കാറുണ്ട്. ചിതല, ചാവേലാക്ഷി, ചാണകക്കിളി എന്നീ പേരുകളിലും ഇതറിയപ്പെടും. കുട്ടികളോട് ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെയിരിക്കാന് ഞാന് പറഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാല് പക്ഷികളുടെ ട്രിറി .. റി - കില് കില് എന്നുള്ള ശബ്ദംകേട്ട് അവര് ആവേശഭരിതരായി ഉച്ചത്തില് ചിരിക്കുകയും ഓരോന്നു പറയാനും തുടങ്ങി. കുട്ടികളുടെ ബഹളംകണ്ട് പൂത്താംങ്കീരികള് മൈലാഞ്ചിയും അരളിയും കൂവളവും പുളിയുമൊക്കെ നില്ക്കുന്ന തെക്കുഭാഗത്തേക്ക് പറന്നുനീങ്ങി. അവിടുത്തെ ചെടികള്ക്കിടയിലെ കരിയിലകള് കൊത്തിമാറ്റാന് തുടങ്ങി. ചെടികളുടെ മറവുകൊണ്ട് പക്ഷികളെ എല്ലാവരെയും ഇപ്പോള് കാണാന് കഴിയാത്ത അവസ്ഥയിലാണ്. കുട്ടികള്ക്ക് സ്കൂളില് പോകേണ്ടതുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് കൂടുതല് സമയം അവിടെ ചിലവഴിക്കാനാവില്ല. പൂത്താംങ്കീരികള് ചെറിയ അടയ്ക്കാമരത്തിന്റെ ഓലകളിലും പേരകമ്പിലും കയറിയിരുന്നു ചെറിയ പുഴുക്കളെ കൊത്തിപറക്കുന്നു. ഇതിനിടയില് പത്തു പൂത്താങ്കീരികളുണ്ടെന്ന് സഹോദരി പറഞ്ഞു. എന്നാല് ഞാനത് എണ്ണി തിട്ടപ്പെടുത്താന് ശ്രമിക്കുന്നതിനിടയില് പൂത്താങ്കീരികള് കനാലിനരുകിലേക്ക് പാറിപ്പോയി. മരത്തിനു മുകളിരുന്ന് ഒരണ്ണാന്റെ ചിലയ്ക്കല് കേള്ക്കുന്നുണ്ട്. അണ്ണാന് വല്ല മുന്നറിയിപ്പും പൂത്താങ്കീരികള്ക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ടോ? എന്തായാലും പൂത്താങ്കീരികള്ക്ക് പിന്നാലെ കൂടുതല് സമയം ചിലവഴിക്കാന് കഴിയാത്ത സാഹചര്യമായതിനാല് ഞങ്ങള് വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് തന്നെ തിരികെ കയറി. എട്ടരയ്ക്ക് സ്കൂള് ബസ് വരും. അതിനു മുമ്പ് കുട്ടികള്ക്ക് തയ്യാറായി നില്ക്കേണ്ടതുണ്ട്.
ജൂണ് മൂന്ന്, വൈകുന്നേരം. നൂറനാട് പള്ളിമുക്കം ക്ഷേത്ര പരിസരം
നൂറനാട്ടെ ഞങ്ങളുടെ കുടുംബ വീട്ടില് നിന്ന് നാലഞ്ചു കിലോമീറ്റര് ദൂരം സഞ്ചരിച്ചാല് പള്ളിമുക്കം ക്ഷേത്ര പരിസരത്ത് എത്താം. വിസ്തൃതമായ കരിങ്ങാലിപുഞ്ചയാണിവിടം. ഒരുപ്പൂ കൃഷി നടക്കുന്ന നെല്പ്പാടം. ബാക്കിയുള്ള കാലത്ത് പാടം മുഴുവന് വെള്ളം നിറഞ്ഞുകിടക്കും. നെല്കൃഷി കുറവായതിനാല് മിക്കകാലത്തും പാടം വെള്ളംകെട്ടികിടക്കുന്നസ്ഥിതിയിലാണ്. ധാരാളം ജാതി നീര്പക്ഷികളുടെ അഭയസങ്കേതമാണ് കരിങ്ങാലിപുഞ്ച. കുട്ടിക്കാലം മുതല് തന്നെ ഞാനിവിടെ പക്ഷി നിരീക്ഷണത്തിന് എത്താറുണ്ട്. കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം നടന്നാവും എത്തുക. പലജാതി പക്ഷികളെയും ഞാനടുത്ത് പരിചയപ്പെട്ടത് ഇവിടെവച്ചാണ്. രാവിലെ പൂത്താങ്കീരികളെ വീട്ടുമുറ്റത്തു കുട്ടികള് കണ്ടിരുന്നു. വൈകിട്ട് സ്കൂള് കഴിഞ്ഞ് അവരെത്തിയപ്പോള് കരിങ്ങാലി പുഞ്ചയിലേക്ക് പോകാന് തീരുമാനിച്ചു. ബയനാകുലറും വെള്ളവും കുറച്ച് ഭക്ഷണവുമൊക്കെ കരുതിയാണ് യാത്ര. 5.15 ഓടെ ഞങ്ങള് ക്ഷേത്ര പരിസരത്ത് എത്തി. പത്തിരുപത് വര്ഷം മുമ്പ് ഇവിടെ പ്രാചീനമായൊരു ക്ഷേത്രം നിന്നിരുന്നു. ശാന്തമായ അന്തരീക്ഷമായിരുന്നു. മൈക്രോഫോണ്പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നാല് ഇപ്പോള് സ്ഥിതിമാറി. പഴയക്ഷേത്രം പൊളിച്ചുമാറ്റി പുനരുദ്ധാരണ പ്രവര്ത്തനങ്ങള് നടക്കുകയാണ്. മൈക്കില് നിന്നുള്ള പാട്ട് ചുറ്റുപാടും ഒഴുകുന്നു. മൂടികെട്ടിയ അന്തരീക്ഷമാണ്. പുഞ്ചവരമ്പിലൂടെ ഞങ്ങള് നടന്നു. താമരക്കുളത്തിനരുകിലെത്തി. രണ്ട് താമരക്കോഴികള് അവിടെയുണ്ട്. കുറച്ചുനേരം അതിനെനോക്കി നിന്നു. അതിലൊന്ന് കാലുതൂക്കി അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് ഒരൊച്ച ഉയര്ത്തി പറന്നുപൊങ്ങി. അല്പം ദൂരെമാറി ഇരുന്നു. താമരയിലകള്ക്കിടയില് നിന്ന് എന്തൊക്കെയോ കൊത്തി പെറുക്കിതിന്നുകയാണ്. ഈര്ക്കിലിക്കാലന്, ചവറുകാലി എന്നൊക്കെ ഈ പക്ഷികളെ നാട്ടുകാര് വിളിക്കാറുണ്ട്. നാടന് താമരക്കോഴികളാണ്. Bronze winged Jacana നാടന് താമരക്കോഴിയുടെ നിറങ്ങള് ബൈനാകുലര് കൊണ്ട് നോക്കികാണാന് ഞാന് കുട്ടികളോട് പറഞ്ഞു. അവര് അതിനായി ശ്രമം തുടങ്ങി. ദൂരെ നിന്നു നോക്കുമ്പോള് ആകെപ്പാടെ കറുത്തതാണിവയെന്നു തോന്നാമെങ്കിലും അടുത്തു കാണുമ്പോള് നിരവധി നിറങ്ങള് വാരിപ്പുതച്ചിരിക്കുന്നതുകാണാം. ഇത്തരം സന്ദര്ഭങ്ങളിലാണ് നല്ലൊരു ബൈനാകുലറിന്റെ പ്രധാന്യം നമ്മള് തിരിച്ചറിയുന്നത് .
സി.റഹിം
07 Sep 2012
ജൂണ് മൂന്ന്, 2010 :
നൂറനാട്ടെ കുടുംബവീട്. മഴതോര്ന്ന് തെളിച്ചമുള്ള പ്രഭാതം. മക്കളായ അമലിനെയും അഖിലയേയും പള്ളിക്കൂടത്തില് അയക്കാന് ഒരുക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ഇടമിറ്റത്ത് നിന്ന് പക്ഷികളുടെ ശബ്ദം കേട്ടത്. ശബ്ദംകേട്ടപ്പോഴെ പൂത്താംങ്കീരികളോ കരിയിലകിളികളോ ആവാമെന്ന് ഞാനുറപ്പിച്ചു. സഹോദരിയുടെ മക്കളായ ഐഷയും ആരിഫും വീട്ടിലുണ്ട്. കൊച്ചുകുട്ടികളാണ്. അവരും ഇടമുറ്റത്ത് നിന്നുയരുന്ന കിളിപ്പാട്ടുകള് കേള്ക്കുന്നുണ്ട്. ഞാന് കുട്ടികളെയെല്ലാവരെയും കൂട്ടി കൊച്ചുതിണ്ണക്കരുകില് വന്നു. പൂത്താങ്കീരികളുടെ സംഘമാണ് വീട്ടുമുറ്റത്ത് എത്തിയിരിക്കുന്നത്. ഇടവപ്പാതിമഴ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഇന്നലെ രാത്രിയിലും നല്ല മഴയായിരുന്നു. എന്നാല് വെളുപ്പിന് കാര്മേഘമൊഴിഞ്ഞ് അന്തരീക്ഷം പ്രസന്നമായി. രാത്രിയിലെ മഴയില് മുറ്റം നനഞ്ഞ് കുതിര്ന്നുകിടക്കുകയാണ്. മൂന്നാല് പൂത്താങ്കീരികള് കുട്ടികളെ വകവയ്ക്കാതെ അയ്യത്ത് നിന്ന് പാറിപ്പറന്ന് മുറ്റത്തിന്റെ നടക്കുവന്ന് മണ്ണില് നിന്ന് എന്തോ കൊത്തിപെറുക്കിതിന്നാന് തുടങ്ങി. മുറ്റത്തുണ്ടായിരുന്ന മറ്റ് പൂത്താംങ്കീരികളും അവയോടൊപ്പം കൂടി. ഞാന് പക്ഷികള് എത്രയുണ്ടെന്ന് എണ്ണിനോക്കി. എട്ടെണ്ണമുണ്ട്. സാധാരണ ഏഴെണ്ണമായി നടക്കുന്നതുകൊണ്ടിവയെ ഇംഗ്ലീഷുകാര് സെവന് സിസ്റ്റേഴ്സ് എന്നു വിളിക്കാറുണ്ട്. ചിതല, ചാവേലാക്ഷി, ചാണകക്കിളി എന്നീ പേരുകളിലും ഇതറിയപ്പെടും. കുട്ടികളോട് ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെയിരിക്കാന് ഞാന് പറഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാല് പക്ഷികളുടെ ട്രിറി .. റി - കില് കില് എന്നുള്ള ശബ്ദംകേട്ട് അവര് ആവേശഭരിതരായി ഉച്ചത്തില് ചിരിക്കുകയും ഓരോന്നു പറയാനും തുടങ്ങി. കുട്ടികളുടെ ബഹളംകണ്ട് പൂത്താംങ്കീരികള് മൈലാഞ്ചിയും അരളിയും കൂവളവും പുളിയുമൊക്കെ നില്ക്കുന്ന തെക്കുഭാഗത്തേക്ക് പറന്നുനീങ്ങി. അവിടുത്തെ ചെടികള്ക്കിടയിലെ കരിയിലകള് കൊത്തിമാറ്റാന് തുടങ്ങി. ചെടികളുടെ മറവുകൊണ്ട് പക്ഷികളെ എല്ലാവരെയും ഇപ്പോള് കാണാന് കഴിയാത്ത അവസ്ഥയിലാണ്. കുട്ടികള്ക്ക് സ്കൂളില് പോകേണ്ടതുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് കൂടുതല് സമയം അവിടെ ചിലവഴിക്കാനാവില്ല. പൂത്താംങ്കീരികള് ചെറിയ അടയ്ക്കാമരത്തിന്റെ ഓലകളിലും പേരകമ്പിലും കയറിയിരുന്നു ചെറിയ പുഴുക്കളെ കൊത്തിപറക്കുന്നു. ഇതിനിടയില് പത്തു പൂത്താങ്കീരികളുണ്ടെന്ന് സഹോദരി പറഞ്ഞു. എന്നാല് ഞാനത് എണ്ണി തിട്ടപ്പെടുത്താന് ശ്രമിക്കുന്നതിനിടയില് പൂത്താങ്കീരികള് കനാലിനരുകിലേക്ക് പാറിപ്പോയി. മരത്തിനു മുകളിരുന്ന് ഒരണ്ണാന്റെ ചിലയ്ക്കല് കേള്ക്കുന്നുണ്ട്. അണ്ണാന് വല്ല മുന്നറിയിപ്പും പൂത്താങ്കീരികള്ക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ടോ? എന്തായാലും പൂത്താങ്കീരികള്ക്ക് പിന്നാലെ കൂടുതല് സമയം ചിലവഴിക്കാന് കഴിയാത്ത സാഹചര്യമായതിനാല് ഞങ്ങള് വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് തന്നെ തിരികെ കയറി. എട്ടരയ്ക്ക് സ്കൂള് ബസ് വരും. അതിനു മുമ്പ് കുട്ടികള്ക്ക് തയ്യാറായി നില്ക്കേണ്ടതുണ്ട്.
ജൂണ് മൂന്ന്, വൈകുന്നേരം. നൂറനാട് പള്ളിമുക്കം ക്ഷേത്ര പരിസരം
നൂറനാട്ടെ ഞങ്ങളുടെ കുടുംബ വീട്ടില് നിന്ന് നാലഞ്ചു കിലോമീറ്റര് ദൂരം സഞ്ചരിച്ചാല് പള്ളിമുക്കം ക്ഷേത്ര പരിസരത്ത് എത്താം. വിസ്തൃതമായ കരിങ്ങാലിപുഞ്ചയാണിവിടം. ഒരുപ്പൂ കൃഷി നടക്കുന്ന നെല്പ്പാടം. ബാക്കിയുള്ള കാലത്ത് പാടം മുഴുവന് വെള്ളം നിറഞ്ഞുകിടക്കും. നെല്കൃഷി കുറവായതിനാല് മിക്കകാലത്തും പാടം വെള്ളംകെട്ടികിടക്കുന്നസ്ഥിതിയിലാണ്. ധാരാളം ജാതി നീര്പക്ഷികളുടെ അഭയസങ്കേതമാണ് കരിങ്ങാലിപുഞ്ച. കുട്ടിക്കാലം മുതല് തന്നെ ഞാനിവിടെ പക്ഷി നിരീക്ഷണത്തിന് എത്താറുണ്ട്. കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം നടന്നാവും എത്തുക. പലജാതി പക്ഷികളെയും ഞാനടുത്ത് പരിചയപ്പെട്ടത് ഇവിടെവച്ചാണ്. രാവിലെ പൂത്താങ്കീരികളെ വീട്ടുമുറ്റത്തു കുട്ടികള് കണ്ടിരുന്നു. വൈകിട്ട് സ്കൂള് കഴിഞ്ഞ് അവരെത്തിയപ്പോള് കരിങ്ങാലി പുഞ്ചയിലേക്ക് പോകാന് തീരുമാനിച്ചു. ബയനാകുലറും വെള്ളവും കുറച്ച് ഭക്ഷണവുമൊക്കെ കരുതിയാണ് യാത്ര. 5.15 ഓടെ ഞങ്ങള് ക്ഷേത്ര പരിസരത്ത് എത്തി. പത്തിരുപത് വര്ഷം മുമ്പ് ഇവിടെ പ്രാചീനമായൊരു ക്ഷേത്രം നിന്നിരുന്നു. ശാന്തമായ അന്തരീക്ഷമായിരുന്നു. മൈക്രോഫോണ്പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നാല് ഇപ്പോള് സ്ഥിതിമാറി. പഴയക്ഷേത്രം പൊളിച്ചുമാറ്റി പുനരുദ്ധാരണ പ്രവര്ത്തനങ്ങള് നടക്കുകയാണ്. മൈക്കില് നിന്നുള്ള പാട്ട് ചുറ്റുപാടും ഒഴുകുന്നു. മൂടികെട്ടിയ അന്തരീക്ഷമാണ്. പുഞ്ചവരമ്പിലൂടെ ഞങ്ങള് നടന്നു. താമരക്കുളത്തിനരുകിലെത്തി. രണ്ട് താമരക്കോഴികള് അവിടെയുണ്ട്. കുറച്ചുനേരം അതിനെനോക്കി നിന്നു. അതിലൊന്ന് കാലുതൂക്കി അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് ഒരൊച്ച ഉയര്ത്തി പറന്നുപൊങ്ങി. അല്പം ദൂരെമാറി ഇരുന്നു. താമരയിലകള്ക്കിടയില് നിന്ന് എന്തൊക്കെയോ കൊത്തി പെറുക്കിതിന്നുകയാണ്. ഈര്ക്കിലിക്കാലന്, ചവറുകാലി എന്നൊക്കെ ഈ പക്ഷികളെ നാട്ടുകാര് വിളിക്കാറുണ്ട്. നാടന് താമരക്കോഴികളാണ്. Bronze winged Jacana നാടന് താമരക്കോഴിയുടെ നിറങ്ങള് ബൈനാകുലര് കൊണ്ട് നോക്കികാണാന് ഞാന് കുട്ടികളോട് പറഞ്ഞു. അവര് അതിനായി ശ്രമം തുടങ്ങി. ദൂരെ നിന്നു നോക്കുമ്പോള് ആകെപ്പാടെ കറുത്തതാണിവയെന്നു തോന്നാമെങ്കിലും അടുത്തു കാണുമ്പോള് നിരവധി നിറങ്ങള് വാരിപ്പുതച്ചിരിക്കുന്നതുകാണാം. ഇത്തരം സന്ദര്ഭങ്ങളിലാണ് നല്ലൊരു ബൈനാകുലറിന്റെ പ്രധാന്യം നമ്മള് തിരിച്ചറിയുന്നത് .
വീഡിയോ ക്ലാസ്സിൽ കാണിക്കുക👇
കുട്ടികളും പക്ഷികളും എന്ന ഈ യൂണിറ്റുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ വീഡിയോ കുട്ടികളെ നിർബന്ധമായും കാണിക്കേണ്ടതാണ്. ലിങ്കിൽ ക്ലിക്കുക
കുട്ടികളും പക്ഷികളും എന്ന ഈ യൂണിറ്റുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ വീഡിയോ കുട്ടികളെ നിർബന്ധമായും കാണിക്കേണ്ടതാണ്. ലിങ്കിൽ ക്ലിക്കുക
വൈലോപ്പിള്ളി ശ്രീധരമേനോൻ
ജീവിതയാഥാർഥ്യങ്ങളെ പച്ചയായി ചിത്രീകരിക്കുന്ന കവിതകൾ എഴുതി ശ്രദ്ധേയനായ മലയാള സാഹിത്യകാരനായിരുന്നു വൈലോപ്പിള്ളി ശ്രീധരമേനോൻ (വൈലോപ്പിള്ളി,1911 മെയ് 11, 1985 ഡിസംബർ 22) എറണാകുളം ജില്ലയിൽ തൃപ്പൂണിത്തറയിൽ കൊച്ചുകുട്ടൻ കർത്താവിന്റെയും, നാണിക്കുട്ടിയമ്മയുടേയും പുത്രനായി ജനിച്ചു, സസ്യശാസ്ത്രത്തിൽ ബിരുദമെടുത്തതിനുശേഷം 1931-ൽ അധ്യാപനവൃത്തിയിൽ പ്രവേശിച്ചു. ഭാനുമതിഅമ്മയെ വിവാഹം ചെയ്തു, രണ്ട് ആൺമക്കൾ, ശ്രീകുമാർ, വിജയകുമാർ. 1966-ൽ ഹൈസ്കൂൾ പ്രധാനാദ്ധ്യാപകനായാണ് വിരമിച്ചത്. എല്ലാ മരുഭൂമികളെയും നാമകരണം ചെയ്തു മുന്നേറുന്ന അജ്ഞാതനായ പ്രവാചകനെപ്പോലെ മലയാളിയുടെ വയലുകൾക്കും തൊടികൾക്കും സഹ്യപർവ്വതത്തിനും കയ്പവല്ലരിയ്ക്കും മണത്തിനും മഴകൾക്കുമെല്ലാം കവിതയിലൂടെ അനശ്വരതയുടെ നാമം നൽകിയ വൈലോപ്പിള്ളി, കേരളത്തിന്റെ പുൽനാമ്പിനെ നെഞ്ചിലമർത്തിക്കൊണ്ട് എല്ലാ സമുദ്രങ്ങൾക്കും മുകളിൽ വളർന്നു നിൽക്കുന്നു.
മാമ്പൂവിന്റെ മണവും കൊണ്ടെത്തുന്ന വൃശ്ചികക്കാറ്റ് മലയാളിയുടെ ഓർമ്മകളിലേക്ക് സങ്കടത്തിന്റെ ഒരശ്രുധാരയും കൊണ്ടുവരുന്നുണ്ട്. വൈലോപ്പിള്ളിയുടെ മാമ്പഴത്തിലൂടെ മലയാളി അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞ ആ പുത്രദുഃഖം,ഒരു പക്ഷേ, ഭൂമിയുടെ അനശ്വരമായ മാതൃത്വത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുപോയ പുത്രന്മാരുടെയും ജനപദങ്ങളുടെയും ഖേദമുണർത്തുന്നു.വൈലോപ്പിള്ളി ശ്രീധരമേനോൻ 1936-ൽ എഴുതിയ കവിതയാണ് മാമ്പഴം. വൈലോപ്പിള്ളിക്കവിതകളിൽ ഏറ്റവും പ്രസിദ്ധമായ കൃതിയാണ് മാമ്പഴം. ഒരമ്മ മാമ്പഴക്കാലമാകുമ്പോൾ തന്റെ മരിച്ചുപോയ മകനെക്കുറിച്ച് ഓർക്കുന്നതാണ് ഇതിലെ പ്രതിപാദ്യം. കേകാവൃത്തത്തിൽ ഇരുപത്തിനാല് ഈരടികൾ അടങ്ങുന്ന ഈ കവിത ആദ്യം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്, 1936-ലെ മാതൃഭൂമി ഓണപ്പതിപ്പിലാണ്. ആറു വർഷം മുൻപ് 1930-ൽ, നാലര വയസ്സുള്ളപ്പോൾ മരിച്ച ഒരനുജന്റെ ഓർമ്മ കവിതയ്ക്കു പിന്നിലുണ്ടെന്ന് കവി വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. പിന്നീട് 1947-ൽ ഇറങ്ങിയ ‘‘കന്നിക്കൊയ്ത്ത്‘’ എന്ന സമാഹാരത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി1985 ഡിസംബർ മാസം 22-ന് അന്തരിച്ചു.
കവിതകൾ
- മാമ്പഴം (1936)
- കന്നിക്കൊയ്ത്ത് (1927)
- സഹ്യന്റെ മകൻ (1944))
- ശ്രീരേഖ (1950)
- കുടിയൊഴിയൽ (1952)
- ഓണപ്പാട്ടുകാർ (1952)
- വിത്തും കൈക്കോട്ടും (1956)
- കടൽക്കാക്കകൾ (1958)
- കയ്പ്പവല്ലരി (1963)
- വിട (1970)
- മകരക്കൊയ്ത്ത് (1980)
- പച്ചക്കുതിര (1981)
- കുന്നിമണികൾ(1954)
- മിന്നാമിന്നി (1981)
- കുരുവികൾ(1961)
- വൈലോപ്പിള്ളിക്കവിതകൾ(1984)
- മുകുളമാല(1984)
- കൃഷ്ണമൃഗങ്ങൾ(1985)
- അന്തിചായുന്നു (1985) [അവലംബം ആവശ്യമാണ്]
- ആസാംപണിക്കാർ
മറ്റു കൃതികൾ
- ഋശ്യശൃംനും അലക്സാണ്ടറും(നാടകം-1956)
- കാവ്യലോകസ്മരണകൾ (സ്മരണകൾ-1978)
- അസമാഹൃത രചനകൾ(സമ്പൂണ്ണകൃതികളിൽ)
- വൈലോപ്പിള്ളി സമ്പൂർണ്ണകൃതികൾ - വാല്യം 1,2 (2001)
വൈലോപ്പിള്ളി സാഹിത്യ പുരസ്കാരം
വൈലോപ്പിള്ളി സ്മാരക സമിതി ഏർപ്പെടുത്തിയ അവാർഡ് 10,001 രൂപയും പ്രശസ്തിഫലകവുമടങ്ങിയതാണ് വൈലോപ്പിള്ളി സാഹിത്യ പുരസ്കാരം
ജീവിത രേഖ
- 1911 ജനനം
- 1931 ബി.എ.
- 1947 ആദ്യ കവിതാ സമാഹാരം 'കന്നിക്കൊയ്ത്ത്'
- 1951 എം.പി. പോൾ പുരസ്കാരം - 'ശ്രീരേഖ'
- 1952 'കുടിയൊഴിക്കൽ', 'ഓണപ്പാട്ടുകാർ'
- 1954 'കുന്നിമണികൾ'
- 1958 'കടൽക്കാക്കകൾ'
- 1965 കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ് - 'കയ്പവല്ലരി'
- 1969 സോവിയറ്റ് ലാൻഡ് നെഹ്രു അവാർഡ് - 'കുടിയൊഴിക്കൽ'
- 1970 'വിട'
- 1971 ഓടക്കുഴൽ അവാർഡ് - 'വിട'
- 1972 കേന്ദ്ര സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ് - 'വിട'
- 1980 'മകരകൊയ്ത്ത്'
- 1981 കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി വിശിഷ്ടാംഗത്വം; വയലാർ അവാർഡ് - 'മകരക്കൊയ്ത്ത്'
- 1985 മരണം
നമ്മുടെ പക്ഷികൾ
വരയന് കത്രികപക്ഷി
ഇന്ത്യയില് എന്നല്ല ലോകത്ത് ഏതാണ്ട് എല്ലാ സ്ഥലങ്ങളിലും കാണപ്പെടുന്ന ഒരു കൂട്ടം ചെറിയ പക്ഷികളാണ് കത്രികപക്ഷികള്(ന്ഥന്ദന്റllഗ്നന്ദ). ഇവയോട് വളരെ സാദൃശ്യമുള്ള മറ്റൊരുകൂട്ടരാണ് ശരപ്പക്ഷികള്.ഇവയും ഏതാണ്ട് എല്ലാ സ്ഥലങ്ങളിലുമുണ്ട്. കാലാവസ്ഥാവ്യതിയാനങ്ങള്ക്ക് അനുസരിച്ച് ദൂരെദേശങ്ങളിലേക്കാണ് യാത്ര. ചെറുപ്രാണികളും പുല്ച്ചാടികളും ഒക്കെയാണ് ഇക്കൂട്ടരുടെ ആഹാരം .
കത്രികപക്ഷികളുടെ പ്രത്യേകത ഇവയ്ക്ക് തിളങ്ങുന്ന നിറമാണ് ഉള്ളത് എന്നതാണ്. വളരെ വേഗത്തില് സഞ്ചരിക്കുന്ന പക്ഷി തന്റെ ചിറകുകളെ പിറകോട്ട് തള്ളി അടച്ചും തുറന്നുമാണ് പറക്കുന്നത്. കെട്ടിടങ്ങളുടേയും മറ്റും ഇടയില് കൂടി പറക്കുമ്പോള് ഭിത്തികളില് ഇടിച്ചിവീഴുമോ എന്ന് തോന്നും വിധം വേഗത്തില് വെട്ടിയും തിരിഞ്ഞുമാണ് ഇക്കൂട്ടര് പറക്കുന്നത്.
നമ്മുടെ നാട്ടില് മുട്ടയിട്ട് കുഞ്ഞുങ്ങളെ വിരിയിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടമാണ് വരയന് കത്രിക. ഇവര് വീടിന്റെ തട്ടിലും മറ്റും ഉണ്ടാക്കുന്ന കൂടുകളില് മുട്ടയിടുന്നു. ഇവയ്ക്ക് മനുഷ്യരെ ഭയമില്ല. ഇതിനാല് പലപ്പോഴും വരയന് കത്രികയുടെ കൂടുകള് മനുഷ്യവാസം ഉള്ളിടത്താണ് കാണുന്നത്. മറ്റു പക്ഷികളില് നിന്നും ഏറെ വ്യത്യസ്തമാണ് കത്രിക പക്ഷികളുടെ കൂട്.
മറ്റു പക്ഷികള് ചുള്ളികളും നാരുമൊക്കെ ഉപയോഗിച്ച് കൂടുണ്ടാക്കുമ്പോള് കത്രികപക്ഷികള്തങ്ങളുടെ കൂടിനായി മണ്ണ് ആണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്.പിന്നീട് പഞ്ഞിയും മറ്റും കൊണ്ടുവന്നു കൂടിനുള്വശം മൃദുവാക്കുന്നു. കത്രികപക്ഷികളുടെ പുറംഭാഗം തിളങ്ങുന്ന നിറത്തോടുകൂടിയുള്ളതാണ്.ഇതില് നിന്നും വ്യത്യസ്തമല്ല വരയന്കത്രികയുടെ കാര്യവും. ഇക്കൂട്ടരുടെ തലയും പുറവും തിളങ്ങുന്ന നീലനിറമാണ്. കറുപ്പ് കലര്ന്ന നീലനിറം. പക്ഷിയുടെ അടിവശമാണങ്കില് ചെറിയ ഓറഞ്ച് നിറത്തോടുകൂടിയ വെള്ളനിറവും സൂക്ഷിച്ചുനോക്കിയാല് പക്ഷിയുടെ അടിവശത്ത് ചെറിയവരകളും കാണുവാന് കഴിയും.
പക്ഷികളെ പറ്റിയുള്ള പാട്ടുകള്
ആൽബം തയ്യാറാക്കാം ...
കേരളത്തിലെ പക്ഷികള് :
1. പുള്ളി നത്തു
തവിട്ടു കലര്ന്ന ചാര നിറത്തിലുള്ള ശരീരം . മൂങ്ങ വര്ഗത്തില്പ്പെട്ടത് .തല ,പുറം ,ചിറകുകള് ഇവയിലെല്ലാം നിറയെ വെള്ളക്കുത്തുകള് കാണാം.
2. വെള്ളിമൂങ്ങ
വെള്ളിമൂങ്ങയുടെ മുഖംഹൃദയാകൃതിയിലാണ് .മുഖവും ശരീരത്തിന്റെ അടി ഭാഗവും വെള്ള നിറത്തിലായിരിക്കും തലയുടെ പിന്ഭാഗവും ചിറകുകളും ഇളം തവിട്ടു നിറവും.
3 .മൂങ്ങ
ഏകാന്ത ജീവിതം നയിക്കുകയും രാത്രിയില് ഇര തേടുകയും ചെയ്യുന്നു.ഇവക്ക് കഴുത്ത് 270 ഡിഗ്രി വരെ തിരിക്കാന് കഴിയുന്നു .പരന്ന മുഖവും ചെറിയ കൊക്കുമാണ്
4.കാട്ടുപനങ്കാക്ക
ചിറകില് നാണയം പോലുള്ള നീല നിറത്തിലുള്ള അടയാളമുണ്ട്.പനന്കാക്കയുടെ ശാസ്ത്രീയ നാമം EURISTOMAS ORIENTALIS എന്നാണ് കിഴക്കന് ഏഷ്യയിലും വടക്കേ ആസ്ട്രളിയ മുതല് ജപ്പാന് വരെയും കാണപ്പെടുന്നു
5. ചെമ്പന് നത്ത്
ഒറ്റയ്കും ഇണ യോടൊപ്പവും ചെറു സംഘമായും കാണപ്പെടുന്നു .വൃത്താകാരത്തിലുള്ള തലയാണ് ചിറകുകള് തവിട്ടു നിറവും വാലില് വെളുത്ത കുറികളുള്ളവയുമാണ്.പുരികങ്ങള് മഞ്ഞ നിറവും കാല് നഖങ്ങള് കറുപ്പ് നിറത്ത്തിലുമായിരിക്കും .
=========STAY FOR UPDATES==========
No comments:
Post a Comment