ചുമരുകൾ ഭാഗം 10

 ചുമരുകൾ ഭാഗം 10

പത്തുമാസത്തെ പരിചരണം
സ്നേഹസ്പർശം...
സുരക്ഷിതത്വം
ഒരമ്മയ്ക്ക് തുല്യം അമ്മ മാത്രമെന്ന്
വെറും വാക്യശകലമായി മാറ്റിയതും
 ഓർമയാക്കി മാറ്റിയതും
ഞാൻ !!!

ഞാൻ തന്നെയായിരുന്നു.

 നല്ല പഠിപ്പുണ്ടായിരുന്നിട്ടും കൂലിപ്പണിക്കു പോവുകയായിരുന്ന അച്ഛനും
വിദ്യാഭ്യാസം കുറഞ്ഞ ഉമ്മയും തനിച്ചായിരുന്നു ആ വീട്ടിൽ .
ശ്രേഷ്ടമായ പ്രണയസാഫല്യത്തിൽ
വീട്ടിൽ നിന്നും അകലേണ്ടി വന്ന രണ്ടു ഹൃദയങ്ങൾ ...

വാടകവീട്ടിലേക്ക് താമസം മാറി
ആ
വാടകക്കുവേണ്ടിയായിരുന്നിരിക്കണം
തന്റെ ആ പിതാവ് പണിക്കുപോയിതുടങ്ങിയത് .

അച്ഛൻ പറഞ്ഞു തന്ന ആ
കഥകൾ ഇന്നും കാതിൽ അലയടി തീർക്കുന്നുണ്ട് .

ഉമ്മയെ പറ്റി പറയുമ്പോൾ
നിറയുന്ന ആ കണ്ണുകൾ പിന്നീട് ,
ഞാൻ നനയിച്ചിട്ടില്ല .
അച്ഛൻ എന്നും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു .

പക്ഷെ ഒന്നുറപ്പാണ്
ഒരു കുഞ്ഞിനെ സമ്മാനിക്കുന്ന
രണ്ടു ഹൃദയങ്ങൾ
മതത്തെയും ജാതിയെയും
വർണ്ണങ്ങളെയും പിന്നിലാക്കും...
ഒന്നുറപ്പാണ് കാലമേ ...നീ തീരുമാനിക്കുന്നതും
ഞങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുന്നതുമല്ല നീ !!!

തെളിവ് ഞാനാണ് ...

സ്വന്തം ഉമ്മയെ കൊന്ന് പിറവി കൊണ്ട എന്നെ കാണാൻ
ആ രാത്രി
ആ ആശുപത്രികിടക്കക്കരികിൽ  രണ്ട്
കുടുംബങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു .

ഒന്നും മനസ്സിലാകാത്ത എന്റെ
കണ്ണുകളിൽ അവർ കറങ്ങുന്ന
കാലത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണമായ ജ്വാല കണ്ടിരുന്നിരിക്കണം .

ഇരു കുടുംബങ്ങളും ഇപ്പോഴും
ഇരു ദിക്കുകളിൽ സ്ഥാനമുറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നതിന്റെ
കാരണം
വളരെ വൈകിയാണ് എന്റെ മസ്തിഷ്കം
ഏറ്റെടുത്തത് .

ആ കുഞ്ഞിനെയും എടുത്ത്
തന്റെ പിതാവ് പുറത്തിറങ്ങി ...

-- തുടരും --

ചുമരുകൾ ഭാഗം 9

പഴയ ഓർമ്മകൾ...
ചിറകടിച്ചുയരാൻ തുടങ്ങി !!!

അവൻറെ മനസ്സിൻറെ ദിക്കിലെ
അടുപ്പിൽ നിന്നും പുക ഉയരുന്നുണ്ട് ,,,
അവർ അവിടേക്ക് നടന്നു .
ചില ചോദ്യങ്ങൾ ?
അതിലേക്കിട്ട്  കത്തിക്കാൻ തുടങ്ങി .

ചില ചോദ്യങ്ങൾ ചിത കത്തും പോലെ ...
കാറ്റിൻ ദിശയിൽ ആളിക്കത്തി .
ചിന്തകൾ കണ്ണുനീർ കണക്കെ
അവൻറെ ചുറ്റും വട്ടമിട്ടു പറന്നു .

നല്ല ചിന്തകൾ വച്ച ത്രാസിൽ തട്ട് ഇപ്പോഴും മുകളിലിരിക്കുന്നതിനാൽ ഒന്നുറപ്പാണ് !
ഈ കാണുന്ന എന്നിൽ ദുഷിച്ച ഓർമകളുടെ
              കൂമ്പാരം ആണെന്ന് .

അവളിപ്പോഴും അവനിൽ നിന്നും മാറിയിട്ടില്ല .

ചില  മറുപടികൾക്കായി
ഒരു ചോദ്യചിഹ്നം പോലെ
അവൾ  വട്ടം ചുറ്റുന്നു .
അവൻ ചിന്തിച്ചു ഞാൻ എൻറെ കഥ പറയണോ അതോ അവളുടെ കഥ പറയണോ?
അറിയില്ല !!!
ഒന്നും അറിയില്ല ...
അവൻ ഓർമ്മകളിലേക്ക് ചിറകടിച്ചുയർന്നു...

പറയുവാനാവാത്ത ഒരായിരം കഥകൾ ,
പറയുവാനാകാത്ത ഒരായിരം ഓർമ്മകൾ ,
വേദനയുടെ ഒരായിരം കനലിന്റെ ചൂടുമായാവൻ...
നിശബ്ദനായി .

   അമ്മയെ കൊന്നു വന്നവന്റെ  കഥ
അല്ലെങ്കിൽ സമൂഹം അങ്ങനെ ആക്കിയിരുന്നു .
അവ പറയുമ്പോൾ ഒരിറ്റു കണ്ണുനീർ ഇപ്പോഴും എങ്ങനെ പൊഴിയുന്നു .
ഇങ്ങനെയായിരുന്നു തുടക്കം .

                       ഒരു നാട്ടിലെ അല്ലലില്ലാതെ കഴിയുന്ന ആ സാധാരണ ,
കുടുംബത്തിൽ അത് താങ്ങാൻ പറ്റുന്നതിലും അപ്പുറത്തായിരുന്നു .
കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടും  ഇരുപതോളം വർഷം കാത്തിരുന്നു അവർ .
ആ കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിലായിരുന്നു ,
ഒരു ഭ്രൂണം ഉമ്മയുടെ വയറ്റിൽ രൂപം കൊണ്ടത് .

                                                            --തുടരും--