ചുമരുകൾ ഭാഗം 7

ചുമരുകൾ ഭാഗം 7


കണ്ണുകളിൽ അവൾ ഇപ്പോഴും ,
ഒരുപാട് ദൂരെയാണ് ...

പക്ഷെ ഏതോ ഒരു ദിക്കിൽ അവൾ അവനിൽ
ഒരു ആണി* അടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരിക്കണം .

ആ യുവതി അരികെ എത്തി അവനെ
തീക്ഷണതയോടെ നോക്കി .
ഒന്നും മനസ്സിലാക്കാതെ തല കുനിച്ചു .
               അതുവരെ അവനിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ,
വേദനകൾ
എങ്ങോ ഓടിയൊളിച്ചപോലെ ...

ആ സുന്ദരിയായ യുവതിയോട് അവൻ ചോദിച്ചു :;
നിങ്ങളാരാണ് ?
നിങ്ങൾക്കെന്തു വേണം ?
എന്തിനാണിങ്ങനെ ഉപദ്രവിക്കുന്നത് ?

          ഇത്തിരി നേരത്തെ നിശബ്ദദ മാത്രം ...

അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും കോപത്തിന്റെ
ഒരായിരം ശരങ്ങൾ യാത്രയാരംഭിച്ചു .

നഗ്നനായ അവന്റെ ശരീരത്തിലേക്കവൾ  നോക്കിയതും
അവന്റെ ഹൃദയമിടിക്കാൻ തുടങ്ങി .

ആ മുഴക്കം മുറിയാകെ പറന്നു .
എന്തിനാണ് എന്നെയിങ്ങനെ നോക്കുന്നത് ;
അവൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു .

         മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ
അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു .
എന്റെ വസ്ത്രങ്ങളെവിടെ ???

നിനക്കെന്താ നാവില്ലെ ??
ഉത്തരങ്ങളില്ലാത്ത ഒരായിരം ചോദ്യങ്ങൾ .
ആ  വാക്കുകൾ അവളെ ചൊടിപ്പിച്ചിരിക്കണം .

നിനക്കെന്താ അറിയേണ്ടത് ;
അവൾ ചോദിച്ചു .
കോരിത്തരിച്ചുകൊണ്ടാവൻ

നീയാരാണ് ?
നീ ഒരു ഭീരുവാണ് ?
ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത വെറും പെണ്ണ്‌  ?
ഒന്നിനും കൊള്ളാത്തവൾ ...

അവൾ എണീറ്റ് അവന്റെ മുഖത്ത്
ആഞ്ഞടിച്ചു ....
ശേഷം പറഞ്ഞു , ഞാൻ നീ തന്നെയാണ് ...

*ബന്ധം

                                                    --തുടരും -- 

ചുമരുകൾ ഭാഗം 6

ചുമരുകൾ ഭാഗം 6 

തുടങ്ങി .
അതങ്ങനെയാണ് .
എന്തിനോടെന്നില്ലാത്ത പ്രണയം .
കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു .
ഞാനെന്തെന്നോ ആരെന്നോ ,
അറിയാത്ത അവസ്ഥ .
അവന്റെ കൺപോളകളിൽ ഭാരത്തിന്റെ ,
തൂക്കുകട്ടകൾ പിണഞ്ഞു കിടക്കുന്നു .

കണ്ണുകളടക്കുമ്പോൾ ഇരുട്ടും--പേടിയും ...

ഞാനെന്ന സത്യം
ഇല്ലാതാകുന്നുണ്ടോ ???

ഇങ്ങനെ ഒരുവൻ ഭൂമിയിൽ
ജീവിച്ചിരുന്നോ  ??

              മനസ്സിൽ വേദനയുടെ വിഴുപ്പ് ഭാണ്ഡം മാത്രം ,
ഒടുവിൽ അവന്റെ മനസ്സിന്റെ ഒരു ദിക്കിൽ ,
ഒരു മേശ രൂപപ്പെട്ടു ,, കൂടെ ഒരു ഇരിപ്പിടവും .

സ്ഥാനമോഹങ്ങളുടെ ഒരായിരം
ചാരുകസേരക്കും ഒന്നും ചെയ്യാൻ സാധിക്കാത്ത
സന്ദർഭം .

ഇരുന്ന്  മടുപ്പായിരിക്കുന്നു .
ഇനി അതിൽ ഒന്നിരിക്കണം . അവന് ദാഹം
അടക്കാനായില്ല .
ആ ദാഹത്തിൽ അവൻ തളർന്നു .

ജീവിതത്തിലെ ചില സന്ദർഭങ്ങൾ ,
അതങ്ങനെയാണ് ...
ചിലപ്പോൾ ആഗ്രഹിക്കാത്തത് നൽകും ,
ചിലപ്പോൾ ...
ആഗ്രഹിക്കുന്നതും കൺമുൻപിൽ
അപ്രത്യക്ഷമാകും .

        വീണ്ടും ആ ഒരുവൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു .
ഇത്തവണ അവളുടെ കൈകളിൽ കാരിരുമ്പിന്റെ
ശക്തിയില്ലായിരുന്നു ,
ഇരുമ്പു ദണ്ഡിന് പകരം നടന്നു
വരുമ്പോൾ കുപ്പിവളക്കിലുക്കം .
വളകളുടെ ഒരായിരം കിന്നാരങ്ങൾ

            അവളുടെ ആ ഗന്ധം അവന്റെ
മൂക്കിൽ തുളച്ചുകയറി .
അദൃശ്യമായ ആ മുഖം കാണാൻ
അവന്റെ മനസ്സ് വെമ്പൽ കൊണ്ടു .

അവൾക്ക് എന്നെ അറിയാം , മനസ്സിൽ മന്ത്രിച്ചു .

ആ സുന്ദരിയുടെ മാദകഗന്ധത്തിൽ അവൻ ,
അതിലൂടെ നീന്താൻ തുടങ്ങി .

                                                  --തുടരും --

ചുമരുകൾ ഭാഗം 5

ചുമരുകൾ ഭാഗം 5 

അവൻ ഒരു വശത്തേക്ക് മറിഞ്ഞുവീണു .
കാലുകൊണ്ട് ആ പൊതി തന്റെ പക്കലേക്കടുപ്പിച്ചു,
പതിയെ അഴിക്കാൻ തുടങ്ങി .

തല നിലത്തടിച്ചെങ്കിലും ,
      ശ്രമം പാഴാക്കാതെ വായകൊണ്ട്
തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു .

അതേ !!!
ഭക്ഷണമാണ് ...

എന്തെന്നോ , ഏതെന്നോ ?
അറിയില്ല .

നല്ലതോ , ചീത്തയോ ?
നോക്കാൻ സമയമില്ല .

 എന്ത്  തന്നാലും തിന്നുമെന്ന അവസ്ഥ ...
ആർത്തിയോടെ കവറിൽ തല പൂഴ്‌ത്തി ,
 മുഴുവനും വായിലാക്കി .

എന്തോ കഴിക്കാനാവുന്നില്ല .
അവൻ അതിലേക്ക് തന്നെ തുപ്പി ..

ഇല്ല പല്ലുകൾ ഒന്നിനും അനുവദിക്കുന്നില്ല ,
ഓരോ വറ്റ് താഴേക്കിറങ്ങുന്നതും വേദനയോടെ അവൻ
അറിഞ്ഞു ...

തണുപ്പ് ,,,,
തണുപ്പ് മാത്രം .
ശരീരം താങ്ങാതായി .

അവൻ ആ പൊതി താൻ ഇരിക്കുന്നിടത്തേക്ക്
നീക്കിയിട്ടു .
                  ആ വസ്ത്രങ്ങൾ ആരെടുത്തിരിക്കുന്നു .
അവൻ മനസ്സിലാക്കി, എന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ
നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു.
നീചമായ പ്രവൃത്തി ഒരുവന്റെ
മാനത്തെ ചോദ്യം ചെയ്തിരിക്കുന്നു .

വിശപ്പിന്റെ വേദന ശമിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു .
വയറിൽ നിന്നും നന്ദിയുടെ ഒരായിരം വാക്കുകൾ .
അവൻ സന്തോഷത്തിലമർന്നു .
           ഇല്ല ഇനി പുറത്തേക്കില്ല . വിശക്കുന്നവന്റെ പോലെ
ആവില്ല വയറിൽ എന്തെങ്കിലും ഉള്ള വരുവൻ .
അതെ,
ഒറ്റക്കിരിക്കുമ്പോൾ ചീഞ്ഞു നാറുന്ന ഒരുവനാണ് ഞാൻ ...
ദുഷിച്ച ചിന്തകൾ മാത്രം മുളച്ചു പൊന്തുന്ന
ചീഞ്ഞു നാറിയ ഒരുവൻ  .

പുറത്ത് ആദർശം പറയുന്ന ,
ഞാൻ തീർത്തും മനുഷ്യനല്ല ...
കോലിൽ തുണി ചുറ്റിയാലും വികാരം പൊന്തുന്ന
സഞ്ചരിക്കുന്ന ചവറ്റുകൂന ...

ഞാൻ ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല ...
ആകെ മാറിയിരിക്കുന്നു ,
              അവനിൽ പ്രണയം പൂക്കാൻ തുടങ്ങി ,,,

                                                        --തുടരും--